‘Almelose haven is van levensbelang’

De haven van Almelo is een grote binnenhaven en is een van de acht havengebieden die samen Port of Twente vormen. Maar wat gebeurt er allemaal? En wie maken er gebruik van? Wat is de geschiedenis ervan? Om daar meer over te weten te komen gaan Hans Bouma en Johan Koning op zoek naar de verhalen over de Twentse havens en de Twentekanalen.

ALMELO - Grote kranen pakken schril schrapend klinkende stukken van wat ooit wasmachines waren op, even verderop staat een man volledig ingepakt met een slijptol ijzerplaten te demonteren en weer ergens anders op het terrein rijden – elektrische – heftrucks af en aan met schroot. Hier is Bart van Kessel in zijn element, op het terrein van Riwald Recycling.

Hij is bedrijfsleider over de specialist in recycling van metaalhoudende afvalstromen. “Ik ben hoofzakelijk operationeel verantwoordelijk”, klinkt het uit zijn mond. Dat betekent dus dat hij de verantwoordelijkheid draagt over een bedrijf dat dagelijks 700 tot 1000 ton materieel binnenkrijgt en verwerkt. Veelal over de weg, vooral uit Duitsland, maar het Riwald-terrein ligt niet voor niets aan het Twentekanaal. 

“Het water is voor ons van wezenlijk belang. We verwerken het schroot hier en vanuit Almelo gaat het dan per binnenvaartschip naar de exporthaven. Die hebben we zelf ook in Beverwijk, zodat we onze eigen supply chain hebben. Het grootste gedeelte gaat hier per schip weg, het water is heel belangrijk.”

De aanvoer van te recyclen materiaal gaat veel met de vrachtwagen. ‘Per as’, zoals dat in het logistieke jargon heet. Dat er bij Riwald veel Duits materiaal wordt verwerkt, heeft een logische reden. “Ons inzamelgebied is een cirkel van 150 kilometer rondom Almelo. De helft valt dan automatisch in Duitsland, wat natuurlijk ook een land is met veel industrie. Met veel metaalafval. Helaas kan dat meestal niet per schip, omdat het bij verschillende bedrijven verzameld wordt. We zouden het liefst zoveel mogelijk per binnenvaartschip vervoeren, één schip vervangt gemakkelijk zestig volle vrachtwagens.”

Riwald Recycling bestaat al sinds 1989. De bedrijfsnaam Riwald is een samenvoeging van de voornamen van Richard en Ewald Huzink, de oprichters van Riwald Recycling. Later kwam ook broer Gert in de zaak. De vader van de broers ging vroeger al in de winter langs boeren in Geesteren en Tubbergen om oud ijzer op te halen. Dat is de aanzet tot Riwald Recycling.

In 1989 gingen Richard en Ewald na de val van de Berlijnse Muur naar Oost-Duitsland. “Oost-Duitsland moest na de omwenteling opnieuw opgebouwd worden. De Russische kazernes moesten gedemonteerd en opgeruimd worden. De broers kochten een stuk industriegrond aan de snelweg en bouwden daar een bedrijf met vloeistofdichte vloeren. In tien jaar tijd hebben ze vier bedrijven opgebouwd en verkocht. Er is veel materiaal vernietigd, ontmanteld, verwerkt en getransporteerd. De Engelse defensie klopte in 2003 bijvoorbeeld aan om het schroot van de Falklandoorlog op te ruimen.”

In 2006 kochten de gebroeders Huzink in Almelo ruim een hectare grond op het minst ontwikkelde stukje industrieterrein van heel Twente, gelegen aan het Twentekanaal. De broers zagen hier wél business, met Duitsland als achterland. 

De 1.1 hectare industriegrond is inmiddels uitgegroeid tot een grootte van 7 hectare hightech complex vol met scheidingstechnologieën, “voor maximale terugwinning uit grondstoffen.”

Riwald Recycling recyclet jaarlijks vele honderdduizenden tonnen afvalmaterialen - variërend van elektrische huishoudelijke apparatuur, industriële hoogwaardige reststromen tot treinstellen en vliegtuigen. “Die recyclen we tot meer dan 150 soorten duurzame grondstoffen. Met onze positie, expertise en scheidingstechnologieën spelen we een actieve rol bij het vinden van oplossingen voor wereldwijde milieuvraagstukken”, aldus Bart van Kessel.

Hoe het bedrijf dat doet, vertelt Bart van Kessel in een volgende aflevering van deze serie over gebruikers van de Twentse havens en de Twentekanalen. Tips voor een ander verhaal? johan@johankoning.nl.