Military nog niet helemaal losgelaten

Anchela Rohof reed op hoog niveau de paardencross. Ze deed verscheidene keren mee aan de Military Boekelo en werd daar in 1986 en 1988 Nederlands kampioen. Tegenwoordig blijft het bij de veterinaire keuring en het rondleiden van bezoekers langs het parcours.

BOEKELO - Rohof ging werken bij Karl Denneboom, medeoprichter van de Military Boekelo, in 1973. "Ze hadden daar twee paarden staan die niet geschikt waren voor springwedstrijden en daarmee is het allemaal begonnen", aldus Rohof. "Het vergt jaren van training om op het hoge niveau van de Military mee te kunnen doen en de paarden zijn ook wat ouder dan bij andere disciplines in de paardensport. Je begint met wedstrijden en uiteindelijk doe je mee aan de Z- of ZZ-klasse ter voorbereiding op de Military."
Ze ziet duidelijke veranderingen tussen toen en nu. "In mijn tijd bestond de Military uit dressuur, cross, springen, steeplechase en een wegparcours. Al die meters en die hindernissen was voor paarden arbeidsintensief en er waren vaker blessures. Ook door de hogere en bredere hindernissen. Regelmatig waren er valpartijen die niet altijd goed afliepen. Vandaag de dag wordt meer op techniek gereden. Hindernissen zijn minder hoog en minder breed en de steeplechase en het wegparcours zijn komen te vervallen. Nog steeds spectaculair, maar met minder ongelukken."
Ook telt de dressuur zwaarder mee in de eindklassering. "Bij dressuur is het belangrijk dat het paard doet wat de ruiter wil. Vroeger zag je bij de dressuur nog weleens dat een paard totaal niet luisterde en vroeg je je af of dat bij de cross wel goed ging komen. De lage score bij de dressuur betekende toen niet dat je kansloos was."
Alles om de Military heen is uitgebreider en commerciëler dan weleer. Rohof: "Voor de ruiters en de paarden maakt dat niets uit. Bij hen draait het nog steeds om de sport zelf. Maar alles eromheen maakt dit hele evenement wel mogelijk."

"Vroeger, toen ik zelf meedeed aan de Military Boekelo, leefde ik natuurlijk naar de wedstrijd toe. Dat is wel minder geworden. Dit jaar al helemaal doordat onlangs mevrouw Denneboom is overleden. Eigenlijk kwam ik pas een week voorafgaand aan de Military tot dat besef. Toen ben ik nog even langs het stadskantoor gereden, omdat daar een grote aankondiging van de Military hangt, een aankondiging met een foto van mijzelf", vertelt Rohof. "Natuurlijk ga ik nog wel naar de veterinaire keuring op woensdag. Het is een weerzien van oud-bekenden, maar het gaat vooral om de paarden zelf. Zo mooi om de paarden in volle glorie, zonder zadel en ruiter te kunnen bewonderen."
Daarnaast geeft Rohof voorafgaand aan de wedstrijd regelmatig rondleidingen. "Op het oog lijken hindernissen misschien makkelijk, maar door uit te leggen wat een hindernis voor ruiter en paard moeilijk maakt, merk je wel dat men anders naar de cross gaat kijken."