De Trommen
Et was in de tied van de Van Groningen-breurs. Wiej hadden ne planke vol witte tiendoemsdepe trommen van Premier. Vösken en Gerritsen-Mulkes op pauken, Gait van Snuutjen op ’n oaverslag. Mer dee Premiers, poah, wat een vol en vet geluud zat doar in. Wat hadden dubbele snaren, bie onder et slagvel. Dee ko’j an en of dreeien. A’j ze der onder hadden was et net of de Skotten metdeden. Pottjegort was der greuts op. Al kneisteren et oe duur ’n kop a’j der nöast mossen lopen.
Toch warren dee Premiers nen helen bol zwöarder as dee pannenkeuks an ’n reem van vroger. En dat gef niks vuur ne repetitie, mer vuur nen helen suntekloasoptocht geet oe dat in et leste toch oardig jökken op de basse. ’n Anderen dag dan toch ne blauwe stea! Gelukkig hadden ze doar nen beugel met skoem vuur. Dat hulp iets. Mo’j allene wal et geluk hebben dat ze nen dreagreem in oewe moate hadden, anders leup iej den helen mars met enen skolder töt an et oor te heisteren.
Wiej hadden ze Remo Weatherkings slagvelle op edreeid. Waterdichte en iezerstoark. Ko’j op bateren wa’j wollen, doar köm iej zo nit duur. ‘A’j der vere van op mekander legt, he’j een kogelvrie vest,’ gung et pröatje. Doar war’w wal van onder ’n indruk.Mo’j ze nit met et ondervel op ne keie tozetten, want duur dat dunne velleke gung et dwars duurhen, weet ik oet ervaring. En met dee acht spanbussen, mie ducht, doar ko’j nog es met opdreeien. Kruuslings en nen halven slag de skroeve! Anders trek iej der foekers in. En toen kree’w beugels in plaatse van remen. ko’j ze recht hangen. Zag der strakker oet en was better vuur de rugge, want iej konnen ze de man op boksenreemheugte hangen. Ergonomisch!
Heanig an wörden de modelmarsen inewesseld vuur klassiekers as Another Face, Hobson’s Choice, Latin Grooves en Madman (neumt mie enen drumband in Nederland wat dee NEET espeuld hef!)
En do ontdekken der ene et Amerikaanse spul. HTS. High Tension Snare. Mo'w hebben! Twaalfdoems depe, met extra dikke rände um de onwieze spanning an te können. Dat halen an in de kilo's. Vancore maken as ennigste in Nederland dat soort trommen. Vankroam zea'w later. Mer kearl, wat nen terugslag gavven dee. As o'j op ne betonplate sleugen. Et warren net spiekerbäkke. Een knetterend, kort en skoarp geluud. Iej konnen dwars duur alle roffels henlusteren, a'w een betten liek speulden. Wiej warren greuts net eape met dree starten.
Ze ligt der nog, op dee planke, dee trommen…
Martin ter Denge