Kapdieks
An het eande van de joaren zestig wördn viej oet de Steege vot- ekocht duur de gemeente Riessen en gung min va bouwen an 'n Heultntorensweg. De vaderlijke stea verloaten kan zear doon, benaamd at oe de gemeente een jöddenbod dut en mondelinge ofspraken dan nit noakoomp. Wee at disse kaantteksten volgt, weet det ik ginne hoge pette van de oawerheaid hebbe, ambtenaren inclusief. Wat det betreft doo'k nit met de trend met en zir ik ‘t leewste exclusief.
Afijn, in februoari 1969 verhuusden viej noar ‘n Heultntorensweg. Doar hef volgens de geschiedkundigen vroger ooit nen oetkiektoren as een verdedigingswerk stoan. Viej kömmen te wonnen nöast Hendrik van Kapdieks en Merieje van Kösterfreark met de inwonende dochter Dientje en Arend Jan Ruiterkamp, den at gewoon AJ wör eneumd. Woerumme meulijk doon, at het makkelijk kan.
Het mut Kapdieks en consorten froai zear hebben e-doane det de gemeente doar zo mear eawn vief bouwkavels oetgaffen, doarmet warn ze de vriejheaid kwiet. Heel begriepelijk det det in ’t begin oart skoeren. Tientallen joaren laank doarvuur hadden ze jums een soort vriej spel op det bultige niemandslaand. Ze konnen zo vanof achter ’t hoes noar de fonteintjes van Eltheto kieken. En wat ducht oe van Hendrik zinne doewen. Dee hooldt nit van aandere petronen in ne stad of laandschap. En wat begreep min moo der van dej ’s zoaterdaangsmiddaangs - at de doewn van Saanketain, Moeskroen of Oljans wierkömmen - gin witte laakns an de wasliene mochen hangen.
Hendrik was in minne oogne een markant man. Ne gloepense leangte, pette op en vake de haande op de rugge. At Hendrik zó steun, mo’j oppassen, want dan köm der ne historisch-dreuge opmerking. Ik zee zinne hoolding dan nóg zo vuur miej.
Hendrik verbouwen ook earpln en in dee tied tierden de coloradokevers hewig. Vanoet de gemeente was der nen zekern Dennekamp den at controleren of de leu der wal wat an deden. Doar ha'j vergif vuur en det was het advies. Hendrik streujn gin vergif mear beloawen betterskop. In 'n keelder steun nog een poar pak bakmel en Hendrik streejn doar royaal met. Dennekamp controleren hum netuurlijk en köm 's aandersweks wier en prees Hendrik. Hendrik mut toen wat ezegd hebben van: ‘wat deank iej, det loat ik miej gin twee keer zeggen'.
In Slofstra's beukn ‘woer zi-j van' zee ik helaas ginnen Dennekamp stoan, mear ik wete non wal woer at 'n biejnaam 'n Kever vandan koomp. Miskien een idee vuur nen herdruk?
Markant volk, de Kapdieksen
Gerard Voortman