Afbeelding
Foto:

Corona-notoaris

Hoe lange is het eleden det de notabeln en dan benaamd ’n notoaris status hadden en in grote, vake deftige en euldere en vuural symmetrisch gevormde huze woonden en eur kantoor hadden. Huze met ne échte vuurdure met trekbelle. Dét allenig maken al indruk en doarumme keek iej tegen dee leu an. Iej köm der ook allenig at het neurig was. Aandere notabelen as domies en pestoors kö-j rechtevoort gewoon mailen en zelfs de pastorie an de Rozengaarde kö-j gewoon huren. Deank ook wal duur nen protestaant.

De beroepsgroep den ’t lengste volheul um as notabeln duur ‘t leawen te goan zeent notoarissen. Wonnear gong iej vroger in Riessen non noar Rakhorst, in det mooie paand an ’n Hoar-Eande. Det paand mos vot. De ofbraak-tegenstaanders wörden an-eheurd, mear de shovels steunn al kloar. Der warren interessante beleggers met nóg interessantere huurders… En wat ‘r non steet is kloarloeder oarmood. Het kantoor van Rakhorst splitsen zik op: een zetje dee Van Dam nog an ‘n Boomkaamp en later köm Jan Hölscher der nog biej. Det ene mos ofvallen was wal dudelijk.

Afijn, kortens mos ik biej een notoaris wean um wat te regeln vuur min va en moo dee at het hoes verkocht hebt. Hölscher hef het good begreppen: hee zit nog in zo’n trekbellenpaand, het oolde politiebureau in de Grote Stroate. Het paand dateert oet 1646 en hef dé oetstroaling van een notoariskantoor. Het was coronatied, dus höng der een plakkoatje an de trekbeldure “ingang om de hoek”. Ikke kieken, mear doar zat ‘n oetzendbureau. Ik leupe vearder en zagge ne schutting met ne dure. Áchterumme biej een notoaris; det leek miej nit good. De dure lös en verdöp: ne achterdure, een stoa-töafelke met zonne spuitbusse met desinfecterend gereai. Ne toafel, ne Tubantia, een on-angereurd Financieel Dagblad, ne standaard met een poar Havezate Kronieken en het beukn van Slofstra ‘Woer ziej van’ . Eawen later köm de rechterhande van Hölscher der an; een vreandelijk meakn met gloepens mooie broene oogne dee at miej het papierwoark metdee. Noade-k min va en moo een kroam had loaten tekenen, brach ik eur de papieren wierumme. Notoarisklerk Jan van Coeverden keek der ne moal heel secuur oawerhen en het was in order. Ik vreug hum of det “áchterumme” bevöl. Joa, heel good, want vuur de coronatied köm alleman zo noar binnen um van alns te vroagen. Det was dan wal gezellig, mer ze worden alverdan of-eleaid…

Ik deanke det doarumme wal biej dee achterdure zal bliewen. Hoe mooi kan het wean: binnen via de achterdure biej ‘n notoaris. Tweantser kán 't hoaste nit.