Stroatnaams
A’j in de buurte komt van ’t Almelose stadhoes, kom iej stroaten tegen dee eneumd zeent noar geëmancipeerde vrouwleu: Aletta Jacobsstraat, Joke Smitstraat, Klara Zetkinstraat. Volgens miej hef Riessen nit zukke stroatnaams. Iej hebt d’r 330 stroaten, mer gin vrouwleu. Behalve dan de vrouwleu van het Koninklijk Hoes, Beatrixplein en zo verdan mer dan he’j het ook ehad. Zeent d’r dan verestig gin vrouwleu in Riessen (ewès) dee nen stroatnaam verdeent? Ik gewe opdrach an de stroatnamencommissie um d’r ees wat te bedeanken. Riessen dut de vrouwleu döanig tekot! Gees Penningsstrraat, juffrouw Riekstraat, Juffrouw Boonstraat, doar he’j de naams van de eerste kleuterjuffrouwen, dee waren nog belangrieker dan de moo: de juffrouw hef ’t ezeg, en dat was dan zo. Nit allenig het oonderwies verdeent naams, zoonder economie was Riessen nit ewörden wat het is. Dus de Sini Wijnen-allee, is dat nit wat? De steun en tooverloat van Dik Wessels? En woer blif de Oabrams-Dikalaan? Het dames Koridon-park? Ne rotonde gef trammelant, want doar dut het verkeer niks as drejen. Zol ne mooien kaans wean um ne dreejschute te verneumen, mer zelfs as ik zon meanske zol kennen, dörf ik doar ginne suggestie vuur te doon… De toeristische sector was vroger modern: ze maakten reclame vuur Riessen duur ne vrouwe met nen schonen schölk of te beelden met as oonderschrif: “Wat hef Riessen in ’n schoeterd?” Ze harren “Riessen” mun vervangen duur: “Wat hef Jannöaken in ’n schoeterd?” Wat de religieuze sector angeet: de Mientje Vriejdagstroate? Mer now begeef ik miej op hypergeveulig terrein, dan blief ik lewer an de koo-kaante. Wat miej nog méar opvaalt: Viej hebt wal ne Dr. Oosthoek- en ne Dr. Stokkersstroate, mear hoe zit dat met Oldenstam? Allenig al vanweage schaamte umda’w destieds froai discriminerend gangs waren duur um noar nen strip te neumen oet Dagblad van het Oosten? Zillingerlaan: kleenkt ook mooi, of desnoods completer: de Zillinger Molenaarlaan. En zo verdan. Slofstra-straat. Allenig al vanweage zin befaamd biejnamenbook “Woer zi’j van?” Slofstra, den kleenker “o”, lustert ees good. En now doar achteran de oetspraak van “Slofströatje”. Dan kleenkt dee “o” heel aans, de Nedersaksers hebt daarmet nen unieken klaank te pakken. Vergeliekt dee beaide ‘o’s mer ees in disse tweetallen: motte en rotte, vot en kapot, bot en bod. Karel Schönfeld gef duurgoans de ene “o” (mangs) een acceant-teken: ròt, kepòt, lòt. A’k good eleazen hebbe vermealdt hee dee biejzeundere klaank in “motte, vot en bot” nit.
Zo, non kö'j op verjoardeage wier efkes verdan distern oawer watvukke vrouwleu in aanmerking komt vuur nen stroatnaam.
Gerrit Kraa