Pepperieke
Achttene! Achtteen stuks! In de koelkaste lea mie nen olden paprika te verleppen. Ik dacht “loat ik es wat proberen.” Dus nöm ik mie nen papieren koffiebeker, klauwden mie een händevol earde bie onzen Spathiphyllum vord (a’j dit least, sorry nog) en geut mie doar ne handevol van dee zeutepepperpitten bie in. Kieken wat et dut.
Kort vuur et raam, woer as et mooi hete wördt, zatten ik ze to. En verästig! Noa twee wekke —ik har de hoppe al hoaste verlöaren— steuk der mie inenen wat greuns oet de grond. De börstene pitjes as helmkes an de tipkes. Nen foto op de Insta en gangs ha’w et. Mer do bleven ze mer kommen. Der köm gin eande an. Dus haalden ik mie nen bloombak, nen toeten potgrond en verpotten ik ze in nette rieges. Ik har ehopt op ene of tweje. Metene achttene is wal een betten oaverdreven.
Mien breur har onafhankelik van mie al earder etzelfde idee op evatt. Den begun mie ook foto’s te steuren van zinne stadsboerderieje. Hete en zeute peppers, earpel… Mooie stellens, grote blader en hier en doar al vruchten. Mooi man. Dat steet mie dus nog te wochten! Wat ne wille vuuroet. En et kostet hoaste niks.
En wiej ons iederen dag mer opsloeten in donkere kantoren um ons finaal oaverspannen te woarken, onze vrieheid in te leaveren vuur een toeskemiddel (mooi woord, mu’w es vaker gebroeken) woermet a’w vuurverpakte paprika’s oet ’n winkel könt kopen. Totaal gin benul van woer as ons etten vandan kump. Of wo as et gröait.
Eagenlik zol iederene een stukken van ’n hof of et balkon mutten reserveren vuur et verbouwen van etten. Dan hooft zik nums nog zo oaver ’n kop te woarken, want et etten heb iej toch al bie ’t hoes. Dan hale wiej de paprika’s gewoon oet ’n bloombak in stea van doar dag in dag oet kolderende vrachtwagens vol van an te halen vanoet et Westland. Siepels kö’j ook gewoon op water zetten. Gröait zo voordan. En as iej vuur et hele krudenrek gin ruumte hebt, loop iej eaven bie de noabers an, dee wier andere zaken verbouwt. Sprek iej dee ook nog es. En zett een poar fruitbeume in Riessen. Prachtige blöaisels, gratis vruchten en duur dat nieje greun kan hemmelwater better vord en koelt et ’n zommerdag wier wat of in de dichtestroatte binnenstad.
Minne paprikapläntjes doot mooi. Wal heel heanig, mu’k zeggen. Saai misskien wal. Ze dwingt oe um et heanig an te doon. Et leevste zol iej ze natuurlik as ne piele oet de grond zeen sketen. Wat ne jachterpepe- ehh -peters zi’w toch.