Pa met zijn Ka in de sneeuw
In 2005 lag er op 25 november toch nog onverwacht een enorm pak sneeuw. Ondanks de waarschuwingen was ik met mijn broer Geert naar Hengelo gereden. Ik had net een vrij nieuwe dikke Zweed in de vorm van een V70 gekocht, dus wat kon me gebeuren. Nou, helemaal vast komen te zitten op de A35 op de terugweg naar Enschede bijvoorbeeld. Daar stonden broerlief en ik te kijken. En oh ja, pa bracht op vrijdagmiddag altijd een vriendin van mijn moeder naar huis in zijn Ka'tje. Hopelijk konden we hem nog op tijd waarschuwen.
Helaas, pa luisterde niet en stapte toch in de auto. Wij doodongerust, want als pa vast kwam te zitten, hoe moest ie zich dan redden? Hij was erg slecht ter been. Na veel gedoe en lastig manoeuvreren met die dikke Volvo kwam ik met veel moeite bij pa en ma aan. Pa was al lang weg met de Ka en ik zag me genoodzaakt desnoods dan maar lopend pa op te zoeken in de sneeuw. Hij zou vast gestrand zijn. De hele stad zat immers muurvast.
Ik was de straat nog niet uitgelopen of wie komt daar doodgemoedereerd aanrijden? Ja hoor, pa! Aan de ene kant was ik een beetje boos vanwege zijn eigenwijsheid, aan de andere kant trots op mijn stoere pa. 50 jaar rijbewijs, veel strenge winters meegemaakt en wars van moderne fratsen als winterbanden. Pa was wel wat gewend... “
Mooie herinnering aan 25 november 2005.