Oaverleaven
As ik et es andörve um op mien betonbalkon te stappen en ik zee doar ne plakke mos, dan joester ik al van bangigheid: iehhhl skimmel! Terwiel as iemand vroger vuural zol denken: "Hey, Briophyta! Doar kö'j ne feine zalve van maken tegen de nöäleritis of andere ongemakken!" Of zo iets.
Ik kan my heel best redden met computers. En ook et gasfornuus (foei, Viverion!) kan ik nog wal lösdreeien. Mer oet niks een veur maken, touwsloan, kleare weaven of een hoes bouwen? Goat der mer es anstoan. As de mensheid van vandage op morgen vergung en ik bleev allene oaver, had ik een groot probleem. Ik zol der 's anderendagens nog een mooi verhaalken van können skrieven, mer dat kö'j nit kokken. Lös doarvan: der zol ook nums wean um et te leazen.
As ik der dan 's middags op oet zol goan um etten te zeuken, vervrat ik mie denk ik in 'n eersten besten boarm al in de verkeerde beazen. As ik dee der al duur kon kriegen. Want nit allens wat etboar is, is ook lekker. En wiej leavt in ne tied dat allens lekker mut wean. Vroger was et gewoon brandstof: "nit nöalen, opetten", anders val iej umme. En anders krie'j nit wat. En as et ne keer wat mear grosken tusken de tandene umdat et nit good ewasket was, dan gavven dat ook nit zovölle.
As wiej es in een land komt woer as ze et wat minder nauw nemt met de perseunlike verzörging, is et mer eaven of wiej hebt last van de Delhi Belly, oftewal de Reisrace, oftewal borrel in de bokse. Wiej kent niks. Köant niks verdreagen. Onze bakteriehoesholding is nit op indringers vuurbereid.
Wiej leavt totaal steriel en vervrömd van de natuur. Wiej sloett ons op in een hok en woarkt ons krom um geld te verdenen woermet a'w vacuum verpakt voor köant kopen. Terwiel et eigenlik gewoon gratis um ons hen gröait. Allene wete wiej dat nit mear.
Van de andere kante, as iederene van vandage op morgen ineens 'n bos intrekt, blievt der binnen de kortste keren enkel een poar kaalevrettene dooie struke oaver. En dan wörd et houwen um det leste brömmelke. Survival of the fittest. Of van the klokest. Dat mu'j ook nit willen.
Dan is et mer good dat dat reguleerd is. Dat ik et mooi met skrieven kan verdenen. Loat mie mer op kantoor zitten. Da's vuur iederene better.
Martin ter Denge