Column: Het is pas over als de uitspraak is gedaan
Op 15 december 2016 werd een waardetransport overvallen in Amsterdam. De beide bestuurder en de bijrijder van het waardetransport zouden zijn bedreigd door een man met een vuurwapen. Deze man liet de beveiligers naar een afgelegen plaats rijden waar voor tonnen aan juwelen en horloges uit de wagen werden gehaald. Een deel van de buit werd diezelfde avond teruggevonden, een aanzienlijk deel van de buit is nooit achterhaald.
In januari 2017 werd na een incident met een vuurwapen op straat een deel van de verpakkingen waar de buit zich in had bevonden gevonden in een woning in Amsterdam. De mannen die zich in deze woning bevonden werden aangehouden en ondervraagd door de politie.
Weer maanden later werd een andere groep mannen aangehouden. Eén van hen was de bestuurder van het waardetransport. Onder deze groep van vier mannen bevond zich een klant van mij die mij vroeg hem bij te staan om hem te verdedigen. Alle verdachten hebben ontkend iets met de overval van doen te hebben gehad. Mijn klant was in beeld gekomen omdat een auto die leek op zijn auto in de buurt van het waardetransport was waargenomen en omdat hij een bekende is van andere verdachten.
Na een aantal maanden in voorarrest te hebben doorgebracht werden alle verdachten in vrijheid gesteld, omdat voor de verdenking van betrokkenheid bij de overval volgens de rechtbank onvoldoende bewijs aanwezig was. Deze beslissing was voor de officier van justitie in deze zaak geen aanleiding de zaak te laten vallen. In tegendeel. Er werd nog meer onderzoek gedaan.
In 2019 diende vervolgens de zaak gedurende meerdere dagen voor de rechtbank. In totaal 8 mannen stonden gezamenlijk terecht. Vier van hen werden vervolgd voor directe betrokkenheid bij de overval. Onder hen mijn klant. Het onderzoek had ondertussen opgeleverd dat sporen op het verpakkingsmateriaal dat in de woning was aangetroffen deels te herleiden was tot enkele verdachten, waaronder mijn klant.
Tegen de groep van vier verdachten eiste de officier van justitie straffen van tussen de 72 en de 74 maanden gevangenisstraf. Uiteindelijk oordeelde de rechtbank dat drie van hen – waaronder de bestuurder – zich inderdaad schuldig hadden gemaakt aan de overval. De geëiste straffen werden opgelegd aan deze drie. In het geval van mijn klant was volgens de rechtbank niet komen vast te staan dat hij betrokken was bij de overval. Om die reden werd hij van de overval vrijgesproken.
Wat mij vooral zal bijblijven aan deze zaak is dat de rechtbank in 2017 meende dat er onvoldoende bewijs was om de vier hoofdverdachten langer vast te houden en dat vervolgens twee jaar later drie van hen evengoed tot lange gevangenisstraffen werden veroordeeld. Het is – zoals zo vaak – pas over als de uitspraak is gedaan!
Heeft u zelf een probleem met justitie, of heeft u vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze column? Ik ben er voor u!
mr. Niek Hendriksen
www.strafrechtadvocaat
twente.nl