Robin Polley laat zijn talenten bij Heracles Almelo zien

ALMELO - In de gewonnen wedstrijd tegen FC Groningen (4-2) bleef de inbreng van Robin Polley beperkt tot warmlopen langs de kant, maar in de verloren bekerwedstrijd in Alkmaar tegen AZ stond hij in de basis en maakte hij de volle 90 minuten vol. “Dat ging wel lekker’’, zegt Robin Polley van Heracles Almelo. “Jammer genoeg kwam ik er tegen Groningen niet in. Maar het is mooi dat we eindelijk gewonnen hebben.’’

Robin Polley is van 28 december 1998, geboren in Rotterdam. Als zoon van Prince Polley die 54 wedstrijden voor FC Twente speelde (20 goals) en 8 interlands voor Ghana.

In de jeugd speelde Robin Polley bij JHR en De Spartaan’20 voor hij in de jeugd bij Feyenoord belandde. “Ik ben nog twee keer op proef geweest bij FC Twente, maar werd niet aangenomen’’, vertelt Polley.
Na Feyenoord werd het ADO Den Haag, met vier wedstrijden in het eerste en een verhuurperiode FC Dordrecht met 25 wedstrijden.

Bij Heracles debuteerde hij in de 0-0 wedstrijd tegen Ajax. “Ik heb acht minuten meegedaan. De nul houden was het belangrijkst, maar de trainer had wel gezegd dat ik met mijn snelheid mocht proberen aanvallend iets te creëren.’’

De midweekse bekerwedstrijd tegen AZ ging met 4-1 verloren. Bilal Basacikoglu scoorde de enige Almelose goal en scoorde zaterdag tegen Groningen opnieuw. Nu was het de 1-1, een fraaie kopbal op aangeven van Giovanni Quagliata.
Nikolai Laursen tikte nog voor rust de 2-1 binnen na een voorzet van Kaj Sierhuis. “We kwamen heel vroeg op achterstand’’, zegt Polley. “Dan denk je van ‘niet weer’. Maar aan de bal waren we goed, dat zag je gewoon. We hebben het om kunnen buigen. De goal van Bilal was zeker een mooie. En die van Niko was buitenkantje rechts en goed doorzetten van Kaj. Een overtreding? Af en toe moet je het ook mee hebben.’’

Na de 2-2 van Groningen pakte Heracles alsnog de zege dankzij treffers van Arestos Kiomourtzoglu en Kasanwirjo (eigen doel) na een inzet van Quagliata. “In principe speelden wij beter, maar net als tegen AZ en Willem II gaven we weer een voorsprong uit handen. Maar de trainer had aangegeven dat we in de laatste vijftien minuten toe konden slaan. Wij zijn fysiek sterk. En zij hadden 120 minuten bekervoetbal in de benen. Dan merk je dat het niet echt toeval is dat wij in de laatste tien minuten gas kunnen geven.’’

In de jeugd was Polley nog een aanvaller, net als zijn vader die in Ghana woont. “In het tweede van ADO ben ik rechtsback geworden. Ik kwam er eigenlijk zelf mee. Mijn begeleider zei ook dat het mij meer mogelijkheden geeft door te breken. Bij Heracles moet ik nog wennen aan het niveau, de intensiteit. Ik heb mezelf altijd geleerd hard te werken. Ik moet geduldig zijn. Er komen vast nog meer kansen en dat moet ik laten zien wat ik in huis heb.’’

Over de eerste zeventien wedstrijden van Heracles zegt Polley: “We hebben vaak een een beetje pech gehad. Dan waren we de betere ploeg, maar op de eindstreep beloonden we ons niet met drie punten.’’