‘Eenzaamheid nu flink toegenomen’

De ene deelnemer kwam van verveling wel vier kilo aan. En een andere liep drie dagen in de pyjama. De sluiting van de buurtcentra, en daarmee de 26 Wijkkamers van welzijnsorganisatie Avedan, heeft er ingehakt bij de oudere bezoekers. De dag dat ze weer open gingen, schoven veel ouderen opgelucht weer aan. ‘Als je alleen bent komt zo’n maatregel extra hard aan’, zegt deelnemer Arthur Mekern (80).

Almelo - Grote opluchting; de Wijkkamer is weer open. Toen premier Rutte vorige week op de persconferentie de lichte versoepeling van de maatregelen aankondigde, slaakte Irene Burer (74) een zucht van verlichting. Eindelijk kon ze met haar man Bert (77) weer naar de Wijkkamer in Trefpunt Elisabeth. ‘’Wij hebben elkaar gelukkig nog maar als je niks te doen hebt zit je wel erg op elkaars lip. De kinderen en kleinkinderen konden ook een week of zes door corona niet komen. Dat de Wijkkamer weer dicht ging, vond ik echt vreselijk. Ik heb drie dagen in de pyjama gezeten, ik had nergens meer zin in’’, vertelt ze.
Irene en haar man komen op donderdag en op maandag. Op die laatste dag wordt onder haar leiding ook altijd een gezamenlijke Indische maaltijd gekookt. De meeste deelnemers van deze Wijkkamer zijn van Indonesische/Molukse afkomst. ‘’We kennen elkaar vaak al van vroeger en houden van dezelfde dingen, zoals lekker eten en muziek.’’
Ook Arthur pakte meteen zijn vertrouwde loopje van vijf minuten naar de Wijkkamer op. ‘’Normaal ben ik hier wel vijf keer per week, dat viel ineens weg. Ik ben van pure verveling vier kilo aangekomen. Overdag maak ik een beetje schoon en ‘s avonds kijk ik tv, en dan zit je daar maar. Mijn vrouw is in 2010 overleden, en de eenzaamheid kwam nu wel hard aan. Gelukkig heb ik via Almelovoorelkaar van Avedan nu een maatje, zij kwam pas kennismaken, ze lijkt me heel aardig.’’ Coördinator Jet Nuismer hield telefonisch contact met de deelnemers en regelde ook het maatje voor Arthur. ‘’Ze misten het allemaal. Toen ik belde dat we weer open mochten, was de opluchting groot. Niet iedereen durft alweer, we hebben ook kwetsbare deelnemers. Maar ondanks corona zijn we meestal toch wel met zo’n tien deelnemers. Dat kan in deze ruimte ook prima, we kunnen afstand houden, er zijn mondkapjes en we desinfecteren regelmatig.’’
Samen met de deelnemers bedenken Jet en vrijwilliger Marianne Weerink wat er wordt gedaan. Sjoelen, een spelletje, bloemschikken, bingo, samen koken en lunchen en vooral veel praten. ‘’Die gezelligheid is het belangrijkste. Ik ben heel blij dat dat nu terug is’’, zegt Tiny Henkelman (68) opgelucht. ‘’Sjoelen met een mondkapje is even wennen, maar het is beter dan alleen thuis zitten.’’
Aan het aantal nieuwe aanmeldingen merkt Jet dat de eenzaamheid er inhakt. ‘’Mensen melden zichzelf, of we krijgen aanvragen via huisarts, Carint-Reggeland of wijkcoach/intaker. We zijn al van 22 naar 26 Wijkkamers gegroeid omdat er zoveel belangstelling is.’’

door de redactie

‘Ik heb drie dagen in de pyjama
gezeten’